پژوهشکده اخلاق و معنویت با همکاری جمعیت هلال احمر، روز پنجشنبه 8 دی 1401، پیش‌نشست دوم از سلسله پیش‌نشست‌های همایش اخلاق امدادگری را با عنوان «راه‌کارهای ارتقای اخلاق امدادگری» برگزار کرد.
????در این جلسه که به صورت مجازی و از ساعت 16 الی 18 برگزار شد، دکتر حسین دیبا؛ استادیار پژوهشکده اخلاق و تربیت پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و دکتر مهدی فصیحی رامندی؛ پژوهشگر و نویسنده در زمینه اخلاق کاربردی به ارائه بحث در موضوع یادشده پرداختند.
???? دکتر حسن لاهوتیان، دبیر علمی این نشست، ابتدا در مورد این که همایش به سفارش جمعیت هلال احمر پیگیری می‌شود توضیحاتی داد و افزود محورهای همایش حاصل گفتگوهای فراوان با امدادگران و نیز کمیته مرکزی و کمیته علمی همایش است که بر اساس مسائل عینی و متمرکز بر فعالیت امدادگران، ذیل یازده محور اصلی سامان پذیرفته است.
???? دکتر دیبا در این جلسه با توضیح این نکته که اخلاق امدادگری در شاخه اخلاق اجتماعی قرار دارد، بر اصل همدلی و روحیه مشارکت و کار گروهی در فعالیت‌های امدادی تأکید کرد. وی تصریح کرد: هرچند اخلاق امدادگری شاخه‌ای از اخلاق اجتماعی است، ولی بسیار تحت تأثیر اخلاق بندگی و اخلاق فردی مانند "توکل و اخلاص" و "شجاعت و صبر و سعه صدر" است.
????وی افزود: از آنجا که فعالیت‌های امدادی اکثراً داوطلبانه صورت می‌گیرد و الزام قانونی برای آن وجود ندارد، تقویت اخلاق در آن بسیار حائز اهمیت است. دومین دلیل اهمیت اخلاق، وجود دشواری‌هایی است که در صحنه امدادگری وجود دارد که می‌توانند ضعف‌های اخلاقی افراد را آشکار کنند. وی در کنار ظرفیت‌های عاطفی و هیجانی که انگیزش اخلاقی بیشتر به آنها گره خورده است، بر ظرفیت‌های شناختی نیز تأکید کرده و ترویج کدهای اخلاقی و آموزش‌‌های اخلاقی به امدادگران را برای ارتقای اخلاق مؤثر دانست.
????استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در نهایت با بیان این‌که رفتار فداکارانه مدیران به عنوان الگوهای زنده در پیش چشم امدادگران می‌تواند کمک شایانی به ارتقای اخلاق آنها کند، بر این نکته تأکید کرد که توجه به تفاوت روحیات و شخصیت امدادگران در این زمینه بسیار حائز اهمیت است.
????دکتر فصیحی ابتدا بر الگوهای مفهومی تأکید کردند و مفاهیمی همچون «ارتقا و اخلاق امدادگری» را در کانون توجه قرار داد. آنگاه به بیان ضرورت سنجش‌پذیری اخلاق امدادگری پرداخت. وی گفت: در باب آموزش اخلاق به امدادگران موافقان و مخالفانی وجود دارند. مخالفان بر این باورند که ممکن است آموزش اخلاق، آنها را مجهز به توانایی شناختی کند که هر عمل خلافی را توجیه کنند.
پژوهشگر اخلاق کاربردی تصریح کرد که استفاده از الگوی چهار مؤلفه جیمز رست و بومی‌سازی آن می‌تواند الگویی مفهومی برای ارتقای اخلاق به ما ارائه دهد.
✅ در ادامه وی به محورهایی اشاره کرد که تقویت آنها سبب ارتقای اخلاق امدادگری می‌شود: پرورش حساسیت اخلاقی، اقدامات ساختاری و سازمانی از قبیل فرهنگ سازمانی، اصلاح آیین‌نامه‌ها و رویه‌ها، کاهش تعارض منافع، نظام تشویق و تنبیه، استفاده از هوش مصنوعی جهت پایش، تدوین منشور اخلاقی. همچنین در انتها بر کارکرد منشور اخلاقی در هویت‌بخشی و اعتباربخشی به شغل تأکید کرد.
